Από τον Θάνο Γκουρνέλο
Προ ολίγων ημερών ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό, κατά τη
διάρκεια δημόσιου διαλόγου με Καναδούς πολίτες, διέκοψε μία εκ των
πολιτών, διορθώνοντάς την, καθώς χρησιμοποίησε τη λέξη «mankind» (που
στα αγγλικά σημαίνει «ανθρωπότητα») και της ζήτησε να χρησιμοποιήσει τη
λέξη «people-kind».
Κατά τον κύριο Τριντό η λέξη «man» (άνδρας)
πρέπει να αντικατασταθεί από τη λέξη «people» (άνθρωποι), ώστε να
χρησιμοποιείται ο όρος «peoplekind».
O κύριος Τριντό, αν και άνδρας,
είναι υποστηρικτής της ιδεολογίας του ακραίου φεμινισμού και επιθυμεί
ακόμη και την τροποποίηση του αγγλικού λεξιλογίου, ώστε να πληροί τις
ιδεολογικές προδιαγραφές που ο ίδιος επιθυμεί, επιλέγοντας προφανέστατα
ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι, το οποίο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στον
περιορισμό της ελευθερίας του λόγου.
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί
κανείς γιατί να ενδιαφέρει τους Ελληνες πολίτες τι συμβαίνει στο βόρειο
τμήμα μια άλλης ηπείρου.
Η πραγματικότητα είναι πως, όταν βλέπουμε τις
πολιτικές εξελίξεις στις χώρες της Δύσης, τότε βλέπουμε τις πολιτικές
εξελίξεις της Ελλάδας στο μέλλον, καθότι η ελληνική πολιτική είναι μια
μεταπρατική πολιτική και τίποτα παραπέρα.
Οι ιδεολογικοί
συγγενείς τους Καναδού πρωθυπουργού βρίσκονται ήδη στη διακυβέρνηση του
ελληνικού κράτους και όλα αυτά τα χρόνια κατά τα οποία κυβερνούν έχουν
δείξει την πειθαρχία τους στις ιδεολογικές αρχές τους.
Από τους γάμους
και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, στην είσοδο των αλλοδαπών στις
Ενοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας, από την υποβάθμιση της
έννοιας της αριστείας στην πλήρη καταστροφή του επιπέδου του ελληνικού
συστήματος παιδείας και από τα ανοιχτά σύνορα έως τον πόλεμο ενάντια
στην ελεύθερη αγορά, οι πολιτικές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ
εναρμονίζονται πλήρως με τις αντίστοιχες πολιτικές των κρατών της Ε.Ε.
(και, όπως είδαμε, όχι μόνο).
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δυναμιτίζουν
τελικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, διχάζοντας τα ευρωπαϊκά έθνη,
διαπλεκόμενοι με τις μεγάλες επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια ιδεολογικής
ηγεμονίας, η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στον περιορισμό
των ατομικών ελευθεριών των πολιτών.
Εν τέλει, αν φοβούνται κάτι, δεν είναι παρά...
Αλλωστε, αν δεν φοβούνταν την ελευθερία, δεν θα φοβούνταν και την
ελεύθερη αγορά, οπότε θα χαμήλωναν και τους φόρους, δεν θα φοβούνταν την
ελευθερία της έκφρασης, άρα δεν θα την περιόριζαν με νομοθεσίες, άρα
δεν θα φοβούνταν τα συλλαλητήρια και δεν θα υποβίβαζαν ούτε θα
υποτιμούσαν τις συναθροίσεις που δικαιούνται να κάνουν οι πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου