Αλήθειες από τον ΥΠΕΞ των Σκοπίων και όχι από τον «όχλο» των δικών μας συλλαλητηρίων
Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Στη στήλη αυτή καταχωρίσθηκαν επαρκώς οι απόψεις μας για το θέμα του
ονόματος των Σκοπίων. Κρατιδίου που κάποιοι μοντέρνοι γιάπηδες (μαζί,
βεβαίως, με νεοεπικυρίαρχους Γιάνκηδες...) προσπαθούν να νομιμοποιήσουν
ως αυτοφυές έθνος-κράτος, με το όνομα «Μακεδονία» («απλό» ή «σύνθετο»,
παίζουμε... πεντόβολα!).
Αξονας της απέχθειας της στήλης στα
καμώματα αυτά υπήρξε μια απλή λογική: Η Μακεδονία, εκτεινόμενη σε Ελλάδα
(περίπου 75%), Νοτιοσλαβία (περίπου 15%) και Βουλγαρία (10%),
αναγνωριζόταν στις τρεις αυτές χώρες μέχρι πρότινος ως απλή επαρχία
τους... Με ποια, λοιπόν, λογική μία από τις τρεις αυτές χώρες θα αξίωνε
κάποια στιγμή να ονομαστεί η... ίδια, ολόκληρη, με το όνομα μιας
συνώνυμης επαρχίας τους ως αυτοφυές έθνος-κράτος, αν δεν ήθελε να
αποσπάσει και τα γειτονικά τμήματα; Ούτε η Ελλάδα ζήτησε ποτέ να
ονομαστεί ολόκληρη ως «Μακεδονία» (παρά το 75%) ούτε η Βουλγαρία ούτε
-στις ομαλές περιόδους της και επί αιώνες!- το ζήτησε ποτέ η
Νοτιοσλαβία. Το επιχειρούν, όμως, σήμερα οι νεοεπικυρίαρχοι!
Λένε
στ’ αυτί των Νοτιοσλάβων (κατά το «διαίρει και βασίλευε»!): «Είστε
έθνος αυτοφυές! Εχετε γλώσσα εθνική, αυτοφυή! Να αξιώνετε να είστε και
κράτος αυτοτελές! Ντουγρού!»
Σήμερα, θα δώσω στον αναγνώστη να καταλάβει
επακριβώς γιατί εμείς οι νομικοί πανηγυρίζουμε όταν συμβεί να
συναντηθούμε στο δικαστήριο με αυτό που οι κανόνες ονομάζουν «ομολογία
του αντιπάλου». Αφού η ομολογία αυτή συνιστά μια από τις μεγαλύτερες
επαγγελματικές μας νίκες. Ακούστε, λοιπόν, και... πανηγυρίστε!
Ο Ν.
Ντιμιτρόφ, υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, έδωσε συνέντευξη σε σκοπιανό
τηλεοπτικό σταθμό. Μεταξύ άλλων, ο κύριος είπε και τα εξής (τα μεταφέρω
όπως τα μετέδωσε το ρεπορτάζ):
α) «Για να αντιμετωπίσουμε το
πρόβλημα (σ.σ.: του ονόματος του κρατιδίου) πρέπει να υποχωρήσει ο
εθνικισμός που καλλιεργούσε η προηγούμενη κυβέρνηση (σ.σ.: δηλαδή, το
VMRO του Γκρούεφσκι!). Υπάρχει αλυτρωτισμός που εκδηλώνεται στη χώρα μου
με συγκεκριμένες δράσεις»!
β) «Το όνομα που θα πρέπει να έχει η
γλώσσα μας και η υπηκοότητά μας περιπλέχθηκε με τον τρόπο που εμείς
προσπαθήσαμε να υπερασπιστούμε το πράγμα (!). Η δική μας γλώσσα είναι...
σλαβική! Υπάγεται στην ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών! Κάποιοι στη
χώρα μας, μέσω της πολιτικής του... εξαρχαϊσμού (σ.σ.: να παραστήσουν,
δηλαδή, τους Σκοπιανούς ως απoγόνους των “Μακεδόνων”!), μας ανάγκασαν να
ενισχύουμε μια ρίζα, δηλαδή ότι είμαστε “Μακεδόνες”, και η γλώσσα μας
είναι “μακεδονική”!
Αυτά, όμως, ανήκουν στον ελληνικό πολιτισμό! (Σ.σ.: επί λέξει,
αναγνώστη μου! Τα λέει αυτά ο Ντιμιτρόφ, όχι ο... “όχλος” των δικών μας
συλλαλητηρίων, όπως μας χαρακτήρισε ο κ. Τσίπρας...) Τα σλαβικά έθνη
είναι πολύ πρόσφατα, ανάγονται στους τελευταίους αιώνες»!
Τι να
προσθέσω, τώρα, εγώ σ’ αυτή την ομολογία;
Εκτός αν...
έχει να προσθέσει
κάτι περί «όχλου»(!) ο κ. πρωθυπουργός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου