ΣΥΡΙΖΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Διάκριση εξουσιών και δημοκρατικές ευαισθησίες είναι ψιλά γράμματα για λελέδες, εμείς πουλάμε πυγμή και βαρβατίλα.

Από τον aNameToCome

Δεν ξέρουμε πόσο κόσμο είχε το συλλαλητήριο της προηγούμενης εβδομάδας αλλά αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις της κυβέρνησης, πρέπει να είχε αρκετό. Δεν πέρασαν 24 ώρες από την πραγματοποίηση του και με εμφανή την αγωνία και τον πανικό η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το τελευταίο της χαρτί, το αποκαλούμενο σκάνδαλο Novartis. Ένα χαρτί που το προετοίμαζε μήνες με τα γνωστά τσοπανόσκυλα της να το προαναγγέλλουν, να το περιτριγυρίζουν και να παίζουν teasers όποτε βόλευε την κυβέρνηση. 

Με λίγα λόγια η βιομηχανία του φαρμάκου είναι ίσως η πιο βρώμικη και η πιο κερδοφόρα μπίζνα του πλανήτη. Εννοείται ότι η επιστήμη και τα φάρμακα σώζουν ζωές και διαγράφουν ασθένειες που αποδεκάτιζαν εκατομμύρια ανθρώπων μερικές δεκαετίες πριν. Το σκανδαλώδες είναι ο τρόπος που αυτά πωλούνται σε μια ανοιχτή, καπιταλιστική οικονομία. Ανεξάρτητα από την σπουδαιότητα του, το φάρμακο είναι δυστυχώς απλώς ένα εμπόρευμα και οι εταιρείες που το παρασκευάζουν θέλουν απλούστατα να πουλήσουν. Και πώς το κάνουν αυτό; Όπως μπορούν είναι η ψυχρή απάντηση. 

Σε οικονομίες που δουλεύουν σωστά θα ακολουθήσουν τους κανόνες και τους νόμους όχι βέβαια επειδή είναι ηθικές, απλώς δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. 

Σε κοινωνίες όμως διεφθαρμένες και διαβρωμένες, θα παίξουν με τους ίδιους κανόνες. Και δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά η ελληνική κοινωνία είναι μια σάπια, διαλυμένη κοινωνία. Τι συνέβαινε λοιπόν εδώ; 

Λάδωμα, προμήθεια, συναλλαγή, δωράκια και εξυπηρετήσεις. Ένα επάγγελμα που είχε ανθήσει στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν αυτό του ιατρικού επισκέπτη που ήταν ένας ευφημισμός για το πλασιέ φαρμάκων. Άνθρωποι καλοντυμένοι που επισκέπτονταν γιατρούς δήθεν για να τους ενημερώσουν για τα νέα φάρμακα αλλά στην ουσία για να συναλλαγούν μαζί τους για τα μπόνους που θα έπαιρναν αν έγραφαν τα φάρμακα της μαμάς εταιρείας. Γνωστά όλα αυτά, άλλωστε η μανία να καταπολεμηθούν τα γενόσημα είχε κυριαρχήσει στην επικαιρότητα μερικά χρόνια πριν. 

Γενόσημα σήμαινε χάνουμε την προμήθεια και γι αυτό είχαν λυσσάξει όλοι εναντίον τους.  

Η Novartis, μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, δεν διέφερε ως προς τις πρακτικές που χρησιμοποιούσε από τις άλλες εταιρείες. Γι αυτό άλλωστε αποτελεί εδώ και καιρό αντικείμενο ελέγχου των αμερικανικών αρχών.   

Το σκάνδαλο Novartis λοιπόν είναι υπαρκτό. 

Σε αυτό το υπαρκτό σκάνδαλο ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει πλέον όλα του τα λεφτά. Και τι κάνει; Μα πολύ απλά, το χρησιμοποιεί για να λασπώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.  

Όλους; 

Όχι βέβαια, όλους εκτός του περιβάλλοντος Καραμανλή. Έτσι παρότι επί της πενταετίας του Κώστα Καραμανλή η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε κατακόρυφα, ο ίδιος αλλά και οι στενοί του συνεργάτες φέρονται ως εξαπατημένοι.  

Από ποιους;  

Μα από τον Αντώνη Σαμαρά και όποιον άλλο δεν ανήκει στην στενή Καραμανλική Νέα Δημοκρατία.  

Η μπάλα παίρνει φυσικά και τον Στουρνάρα ο οποίος ως γνωστόν είναι υπεύθυνος για τα πάντα, από το προπατορικό αμάρτημα μέχρι τη μουχρίτσα που είχαν πιάσει πέρσι τα αμπέλια του κυρ Αλέκου του Φλαμπουράρη στην Αίγινα. Μέχρι και τον Πικραμένο που ήταν υπηρεσιακός πρωθυπουργός για ένα φεγγάρι αλλά μοιάζει με παράπλευρη απώλεια για το ξεκάρφωμα. Οι άνθρωποι είναι αριστερή κυβέρνηση και έχουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης τον αρχηγό της ΕΥΠ του Καραμανλή, τι να λέμε τώρα;  

Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι όλοι αυτοί οι 8 πρώην υπουργοί και 2 πρώην πρωθυπουργοί είναι αθώοι; 

Όχι βέβαια. Μπορούμε όμως να το πιθανολογήσουμε από τον χονδροειδή τρόπο με τον οποίο το σπρώχνει η πανικόβλητη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μπορούμε αν αναλογιστούμε την περσινή παραίτηση της υπεύθυνης εισαγγελέως για την διαφθορά Ελένης Ράϊκου. Αν δούμε το πως προαναγγέλλει τις διώξεις ο στενός κύκλος Τσίπρα υπερπηδώντας και τα προσχήματα για την δήθεν διάκριση των εξουσιών.  

Κάποιοι μάλιστα αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι υπουργοί να φέρονται με τέτοιο άγαρμπο, χονδροειδή τρόπο, πώς γίνεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να πηγαίνει για ραντεβού στον Άρειο Πάγο μια μέρα μετά το συλλαλητήριο και να συναντιέται με τους εισαγγελείς ώρες πριν ανακοινωθούν οι διώξεις; 

Πώς γίνεται Υπουργός να κοκορεύεται ότι γνωρίζει τους προστατευόμενους μάρτυρες κάνοντας την μυστικότητα της ανάκρισης κουρελόχαρτο; 

Και εδώ είναι η ουσία: 

Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έχει πρόθεση να παραστήσει τον αμερόληπτο και να υποκριθεί ότι αφήνει την δικαιοσύνη ανεπηρέαστη. Ο Τσίπρας επιθυμεί ακριβώς το αντίθετο, να δείξει δηλαδή ότι οι διώξεις είναι δικής του έμπνευσης, ότι η δικαιοσύνη ενεργεί κατόπιν εντολής του.  

Να αναλάβει κατ' ουσίαν ιδιοκτησία της υπόθεσης, να φανεί ότι εκείνος και όχι η ανεξάρτητη (λολ) δικαιοσύνη κινεί το θέμα.  

Προσδοκά με αυτόν τον τρόπο να πουλήσει σε μια άρρωστη κοινωνία εκδίκηση, κάθαρση, ισχύ και αποφασιστικότητα.  

Διάκριση εξουσιών και δημοκρατικές ευαισθησίες είναι ψιλά γράμματα για λελέδες, εμείς πουλάμε πυγμή και βαρβατίλα. Αυτό ζούμε πλέον, διώξεις ενάντια σε πρώην πρωθυπουργούς που βασίζονται σε μάρτυρες που άκουσαν, υπέθεσαν, νόμισαν ότι είδαν κάτι και οι οποίες θα γίνουν σημαία από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να σωθούν από τον επερχόμενο όλεθρο. Το παιχνίδι μπαίνει στην τελική του ευθεία και το αίμα θα χυθεί άφθονο στην αρένα. Αθώων ή όχι, μικρή σημασία έχει. Έτσι κι αλλιώς οι τελευταίες ενέργειες Τσίπρα είναι ντόπα για τους ελάχιστους φανατικούς που έχουν μείνει να προστατεύουν το Führerbunker