"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ξεφυλλίζοντας δύο αιώνες



Κλείνει δύο αιώνες ζωής το νεοελληνικό κράτος


Αυθόρμητα: Από τη διαδρομή του 19ου αιώνα ποια γεγονότα και πρόσωπα έρχονται πρώτα στον νου; 


Στην κορυφή, η Επανάσταση του 1821 και οι πρωταγωνιστές. Μετά, ο Καποδίστριας, η δολοφονία του. Ο Οθων, η εκθρόνιση, ο Γεώργιος Α΄, η Κρητική Επανάσταση, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο διασυρμός του ’97 με τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Γιατί όχι; Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Σπύρος Λούης. 


Από τη διαδρομή του 20ού αιώνα; 


Βενιζέλος, η σύγκρουση με τον Κωνσταντίνο, ο εθνικός διχασμός, ο μικρασιατικός όλεθρος, Λωζάννη, κινήματα και πραξικοπήματα να χάνεις το μέτρημα, Μεταξάς, Επος του ’40, Κατοχή, Εμφύλιος· μια χώρα ερειπιώνας, κατόπιν άστρο Καραμανλή, Παλάτι, δικτατορία, κυπριακή τραγωδία, δημοκρατία, δεύτερος κύκλος Καραμανλή, ένταξη στην ΕΟΚ, Παπανδρέου κ.ά.


Και από τον τρέχοντα νεανία αιώνα; 


Ευρώ στις τσέπες μας, εθνικό νανούρισμα μέσω Αγώνων του 2004 (και ποιος ξεχνά την κατάκτηση του Euro;), χρεοκοπία, η χώρα βαθιά υποθηκευμένη. 


Μια επανάληψη δεν βλάπτει: Μεστά και εύληπτα παραθέτει αυτούς τους δύο αιώνες ο ιστορικός Γιώργος Δερτιλής στο πολύ γνωστό πια βιβλίο «Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις 1821-2016».  


Πριν από τα προλεγόμενα, διαβάζουμε δυο αράδες του Θουκυδίδη: «Ο πόλεμος δεν είναι υπόθεση όπλων όσο οικονομικών μέσων. [...] Ας τα βρούμε λοιπόν πρώτα αυτά και ας μην παρασυρόμαστε πρόωρα από τα λόγια των συμμάχων».


Ενα απόσπασμα: «Το 2009 η κρίση μάς βρήκε με τον νου θολωμένο από την εμφυλιοπολεμική κουλτούρα. Η αντιμετώπιση της κρίσης, άσκεπτη, σπασμωδική και εντελώς ανοργάνωτη, αποκάλυψε σε ένα έκπληκτο ευρωπαϊκό και διεθνές κοινό όλες τις παθογένειες του ελληνικού οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. [...] Στην Ελλάδα εξάλλου στα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η ανανέωση της στελέχωσης όλων των κομμάτων ήταν συνεχής, ευρύτατη και ποιοτικώς θλιβερή. Μισός αιώνας απαιδευσίας στα σχολεία και στα πανεπιστήμια είχε διαμορφώσει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων χωρίς παιδεία και χωρίς κριτική σκέψη. Αυτοί κυρίως έστειλαν στη Βουλή τους ασήμαντους που επέλεγαν οι αρχηγοί των κομμάτων». 


Πολύ αυστηρό θα πείτε. Αλλωστε...

 το εγχειρίδιο Δερτιλή το βρίσκουν χρήσιμο όσοι δεν θεωρούν δεδομένο ότι η Ιστορία μετανοούσα, διά χειρός από μηχανής θεού, π.χ. το 2021, θα επανορθώσει όλες τις αδικίες που διέπραττε κατά συρροήν εις βάρος μας χρόνια πολλά τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: