"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ - ΣΥΡΙΖΟΜΠΑΝΑΝΙΣΤΑΝ: Αμέρικα-αμέρικα



Οτι ο Αλέξης Τσίπρας και η Αριστερά ανακάλυψαν την Αμερική δεν είναι είδηση, διότι την είχε ανακαλύψει ο Κολόμβος μερικούς αιώνες πριν.


Είδηση είναι ότι εκτός από τις αμυντικές συμφωνίες και τις βάσεις Σούδας και Ανδραβίδας που θα δώσουμε και εκτός από την υπόσχεση για το χρέος που θα λάβουμε, θέλει να ζεστάνει και το έδαφος για επενδύσεις. Το γεγονός βέβαια ότι δεν συνοδεύεται από ελληνική επιχειρηματική αποστολή είναι μεγάλη αδυναμία, αλλά θα μπορούσε να ξεπεραστεί, αρκεί η πρωθυπουργική επιθυμία να παραμείνει θερμή και όταν επιστρέψει στην πατρίδα.


Διότι ο επιχειρηματίας που θα στείλει τους απεσταλμένους του να εξετάσουν αν συμφέρει η επένδυση στην Ελλάδα θα έρθει αντιμέτωπος με ένα φορολογικό τοίχο. Και κακά τα ψέματα, το φόρο δεν θα τον πληρώσει ο Τραμπ, ο επενδυτής θα τον πληρώσει.


Το παραδέχθηκε άλλωστε και ο πρωθυπουργός, όταν είπε πως «ο Αμερικανός πρόεδρος ως επιχειρηματίας θα καταλάβει». 


Φυσικά και θα καταλάβει, άσε που μπορεί και να θυμηθεί πως κάποτε και ο ίδιος, δηλαδή η Trump International, είχε εκφράσει το ενδιαφέρον της για την επένδυση του Ελληνικού. Είχε μάλιστα καταθέσει και φάκελο που δεν πέρασε στην επόμενη φάση.


Ωστόσο, αυτά είναι περασμένα τώρα, «περσινά ξινά σταφύλια» που θα έλεγε και ο Τρύφων Αλεξιάδης. Πάμε λοιπόν στο σήμερα. Οι επιχειρήσεις έχουν σκοπό το κέρδος, για αυτό και λέγονται επιχειρήσεις και όχι ΜΚΟ. Με κανόνες ασφαλώς και τηρώντας τους νόμους του κράτους. Οταν όμως οι φορολογικοί νόμοι είναι εχθρικοί προς τις επενδύσεις, τότε δεν μπορεί να περιμένεις από κανέναν να φέρει τα λεφτά του επειδή έχουμε ήλιο και απέραντο γαλάζιο.


Οι επενδύσεις, οι μεγάλες επενδύσεις, είναι μονόδρομος για τη χώρα. Μέχρι στιγμής τα νούμερα βγαίνουν οριακά μόνο και μόνο επειδή υπάρχει υπερφορολόγηση των πολιτών και εσωτερική στάση πληρωμών. Ομως για πόσο ακόμα τα δημόσια ταμεία θα τραβούν νερό από ένα πηγάδι που στερεύει; 


Η κόπωση στα φορολογικά έσοδα δείχνει πως πιάνουμε πάτο. Για να μπορέσει λοιπόν η χώρα να σταθεί στα πόδια της τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει...
 να αναζητήσει αλλού το ρευστό.


Ας ανασκουμπωθούν λοιπόν οι υπουργοί, γιατί οι επενδυτές που βλέπει ο Δ. Παπαδημητρίου να τρέχουν είναι επειδή φεύγουν, όχι επειδή έρχονται.  


Το επενδυτικό σοκ των 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που λέει η Τράπεζα της Ελλάδος είναι το μόνο ισχυρό ερέθισμα για να ξυπνήσει τον Ελληνα ασθενή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: