"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Αυτόν τον πυροσβέστη θα τον τιμήσει ο Παυλόπουλος; (ή μήπως η ατζέντα του είναι γεμάτη με ραντεβού φωτογραφήσεων με διάσημα ζευγάρια, αφού «άνοιξε τον δρόμο» ο Σάκης Ρουβάς και η Κάτια Ζυγούλη?)



Η φωτογραφία που τράβηξε στην Αποκάλυψη της πυρκαγιάς της βορειοανατολικής Αττικής, ο φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Reuters Άλκης Κωνσταντινίδης, μάλλον είναι η φωτογραφία της δεκαετίας. Τουλάχιστον γιά τα δικά μου μάτια. Ο ηρωικός πυροσβέστης και προφανώς Άνθρωπος, διέσωσε ένα πουλάκι που είχε εγκλωβιστεί στο φλεγόμενο δάσος και δεν μπορούσε να πετάξει.


Η φωτογραφία αυτή έχει δύο «κλικ».  


Το ένα απαθανάτισε αυτόν τον εργαζόμενο των 700 ευρώ που έμεινε πεινασμένος, διψασμένος και άυπνος τρία μερόνυχτα να «φλερτάρει» με τον θάνατο στην κόλαση (πώς αλλιώς εκτός από αυτό το κλισέ να χαρακτηρίσεις τις συνθήκες που βρέθηκε;).  


Το άλλο μας δείχνει – σε όσους βλέπουμε – την άγνωστη τραγωδία στις πυρκαγιές στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο πλανήτη.


Εκτός (λυπάμαι βαθιά) γιά τους ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους, υπάρχουν και τα ζώα του δάσους, τα ερπετά, οι χελώνες, τα πτηνά που βρίσκουν βασανιστικό θάνατο στη φωτιά. Βεβαίως καίγονται και σπίτια (επίσης λυπάμαι), αλλά γίνονται στάχτη και δέντρα, δηλαδή ζωντανοί οργανισμοί.


Το σκυλάκι που βλέπετε σε μιά άλλη εκπληκτική φωτογραφία – «μάχης» που τράβηξε ο φωτορεπόρτερ του Sooc Μενέλαος Μυρίλλας ήταν (;) τυχερό και γλίτωσε με ένα καψάλισμα και σοκ.


Αναρωτηθήκατε πόσα ζώα, ερπετά και πτηνά έσβησαν στις φλόγες της βορειοανατολικής Αττικής; 


Ακριβώς αυτό το ερώτημα έθεσα μέσω του facebook το επόμενο πρωί από τότε που ξέσπασε η φωτιά. Και ευτυχώς βρήκα εκατοντάδες ανθρώπους που με ένιωσαν και εξέφρασαν τη λύπη τους.


Σας δίνω τον λόγο της αντρικής μου τιμής πως είμαι σίγουρος ότι πενθούν μαζί με εμένα, σαν να πέθανε ένας δικός τους, κι άλλοι άνθρωποι. Πενθώ, όπως κι άλλοι γιά τα χαμένα πλάσματα στο δάσος. Τα δέντρα. Τη νεκρή φύση. Το μέλλον των παιδιών που προδιαγράφεται ζοφερό.


Όσο γιά τον πρωθυπουργό τους υπουργούς, τους αρμόδιους – όποιοι κι αν είναι αυτοί – Περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες, δήμαρχοι, οποιονδήποτε τίτλο ή εξουσία κι αν έχουν, θα τους θυμίσω τι έχει πει η πρώτη γυναίκα τιμηθείσα με βραβείο Πούλιτζερ, η αμερικανίδα συγγραφέας Ίντιθ Γουόρτον από το μακρινό 1921: «Ζούμε μέσα στις ψυχές μας σαν σε αχαρτογράφητη περιοχή, όπου έχουμε καθαρίσει μόνο μερικά στρέμματα γιά να κατοικήσουμε».


Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτοί οι κύριοι...
 και οι κυρίες, προφανώς είχαν «καθαρίσει» και μερικά μέτρα παραλίας γιά να αράξουν στις ξαπλώστρες τους, ώστε να μη χαλάσει τίποτα τη θερινή ραστώνη τους. Ούτε καν η πιό καταστροφική πυρκαγιά της Αττικής!


Και δυό λόγια με όλο τον σεβασμό γιά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο (κάποιοι υποτιμητικά, δεν πρέπει, τον λένε Πάκη). Αναρωτιέμαι αν θα βρεί πέντε λεπτά στο «βαρύ» προγραμμά του γιά να τιμήσει στο πρόσωπο του πυροσβέστη της φωτογραφίας, όλους τους αληθινούς ήρωες στο μέτωπο της φωτιάς.


Το μόνο που με φοβίζει ότι δεν θα το κάνει είναι μήπως, η ατζέντα του είναι γεμάτη με ραντεβού φωτογραφήσεων με διάσημα ζευγάρια, αφού «άνοιξε τον δρόμο» ο Σάκης Ρουβάς και η Κάτια Ζυγούλη. 


Πού να δίνει χειραψία τώρα σε έναν άγνωστο πυροσβέστη; Και γιατί επειδή… έκανε τη δουλειά του;

Δεν υπάρχουν σχόλια: