Στις δύο χώρες υπάρχουν οι αισιόδοξοι, που στοιχηματίζουν σε μια ήρεμη συνύπαρξη, και οι απαισιόδοξοι, που προαναγγέλλουν μια αναπόφευκτη σύγκρουση. Στους τελευταίους περιλαμβάνεται ο συνταγματάρχης Λιου Μινγκφού, η συνάντηση του οποίου με τους δύο συγγραφείς στο Πεκίνο περιγράφεται στα αποσπάσματα του βιβλίου που ακολουθούν.
Στην αρχή της συζήτησης ο συνταγματάρχης είναι ήρεμος, συγκρατημένος, επαγγελματικός. Στο κάτω-κάτω διδάσκει στις στρατιωτικές σχολές, έχει οδηγό και υπασπιστή. Είναι μια προσωπικότητα στον κύκλο των Κινέζων που χαράσσουν στρατηγική. Παίρνει, λοιπόν, τόνο ειδικού και εξηγεί στους συνομιλητές του: «Η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν μπροστά τους έναν αιώνα στον οποίο η σχέση τους θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Και η σχέση αυτή θα καθορίσει την εικόνα της εποχής».
Ο συνταγματάρχης Λιου Μινγκφού εξέδωσε στις αρχές του 2010 ένα βιβλίο που τον έκανε διάσημο. Εχει τίτλο «Το κινεζικό όνειρο», έχει κάνει τέσσερις επανεκδόσεις, θα μεταφραστεί στα αγγλικά, διδάσκεται στην Ακαδημία Αμυνας του Πεκίνου και στις άλλες στρατιωτικές ακαδημίες της χώρας. «Ο κινεζικός λαός πρέπει να καταλάβει πως ανάμεσα σ’ εμάς και στις ΗΠΑ δεν υπάρχει παρά μόνον ένα διακύβευμα: ποιος θα είναι ο πρώτος. Το όνειρό μας είναι να γίνουμε οι πρώτοι. Να γίνουμε η μεγαλύτερη παγκόσμια δύναμη. Θα είναι ο δικός μας τρόπος για να συμμετάσχουμε σ’ έναν κόσμο χωρίς ηγεμονική δύναμη, διότι η Κίνα, βλέπετε, δεν θα μπορούσε να ασκήσει την εξουσία της με κυριαρχικό τρόπο, όπως κάνουν οι ΗΠΑ».
Με άλλα λόγια, πρέπει να γίνει η Κίνα ένας γίγαντας για να τερματιστεί η αμερικανική πρωτοκαθεδρία. Μόνο τότε ο κόσμος θα γίνει πραγματικά πολυπολικός, επειδή η Κίνα δεν θα καταχραστεί της θέσεώς της.
Ο Λιου Μινγκφού είναι ένας από τους πιο θερμούς σημαιοφόρους ενός ρεύματος που έχει μερικές φορές ούριο άνεμο στο Πεκίνο, αυτό του υπερεθνικισμού. «Οι ΗΠΑ έχουν ένα όνειρο, να διευθύνουν τον κόσμο· εμείς έχουμε το δικό μας, να είμαστε το νούμερο 1», επαναλαμβάνει. «Ο 21ος αιώνας θα είναι η ιστορία της κούρσας ανάμεσα σε αυτά τα δύο όνειρα, του ανταγωνισμού μεταξύ τους. Σήμερα η Αμερική, για να ζήσει το όνειρό της θέλει να πνίξει το δικό μας». Ο συνταγματάρχης Λιου δικαιολογείται: «Το όνειρό μας είναι πολύ πιο νόμιμο, στον βαθμό που ουδέποτε στην Ιστορία μας υπήρξαμε επεκτατική χώρα. Πιο πρόσφατα αντλήσαμε διδάγματα από την Ιστορία της Βρετανίας και των ΗΠΑ, αυτών των δύο αυτοκρατοριών. Ο δρόμος που ακολούθησαν, αυτός του ιμπεριαλισμού, οδήγησε το Λονδίνο στην ήττα και θα οδηγήσει εκεί και την Αμερική».
«Θέλετε να μάθετε την εικόνα που έχει ένας κινέζος στρατιωτικός για τις ΗΠΑ;» Ο τόνος δεν είναι τόνος ερώτησης, αλλά μάλλον πρόσκλησης να τον ακούσουμε πιο προσεκτικά. «Δεν είναι πια ικανές να ηγηθούν του κόσμου. Εκαναν τα δέκα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα κόλαση για τον λαό τους και για τον υπόλοιπο κόσμο. Η συμβολή τους σ’ αυτή την αρχή του αιώνα; Δύο πόλεμοι [στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ] και μια δημοσιονομική και οικονομική κρίση. Απολογισμός: πολλοί νεκροί, από τους οποίους πολύ λίγοι είναι αληθινοί τρομοκράτες. Αυτό αποδεικνύει πως δεν μπορούν πλέον να είναι η κυρίαρχη δύναμη που προσποιούνται πως είναι. Πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση».
Ο καπιταλισμός του χρέους.
Ο συνταγματάρχης παίρνει από την τσέπη τού υπασπιστή ένα μάτσο χαρτονομίσματα και τα πετάει στον αέρα. Πέφτουν σαν βροχή στο τραπέζι. «Είναι επίσης ένα καπιταλισμός που κατασκευάζει χρέος, που κόβει νόμισμα. Είναι ένας καπιταλισμός παικτών. Αν η Κίνα είναι το εργαστήριο του κόσμου, η Αμερική είναι το καζίνο του. Είναι ένας καπιταλισμός απατεώνων που δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, πιέζει για μια ανατίμηση του γουάν, στην πραγματικότητα για να σκοτώσει το γουάν (...) Είναι ένας καπιταλισμός ληστών, ένας καπιταλισμός διαφθοράς, ένας δικτατορικός καπιταλισμός. (Οι ΗΠΑ) πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη για την παγκόσμια οικονομική κρίση που προκάλεσαν και να αποζημιώσουν όλους αυτούς που κατέστρεψαν. Θα έπρεπε να προσαχθούν ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου».
«Ισως, πιθανόν. Γιατί; Διότι η Κίνα βρίσκεται σε πλήρη άνοδο και εκείνοι εξασθενούν. Ετσι δημιουργούν εχθρούς. Αποσταθεροποιούν την Κίνα και την περιοχή του Ειρηνικού. Τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα μάς απειλούν προς ανατολάς, νότια της Σινικής Θάλασσας. Δημιουργούν στρατηγική αστάθεια».
Καταλάβαμε, ο ελέφαντας είναι η Κίνα του Λιου Μινγκφού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου